عصر ایران - بنا بر مطالعات و پژوهش هایی که اخیرا در زمینه پزشکی به ویژه رابطه آن با علم تغذیه صورت گرفته است، یک بدن قلیایی، بدنی کاملاً سالم است.
بیایید تصمیم بگیریم از همین امروز با چند راهکار عملی ساده، به یک بدن قلیایی با ph مناسب دست پیدا کنیم، و سلامتی خود را تضمین کنیم. با ما همراه باشید و اطلاعات خوب این درس را از دست ندهید.
داشتن بدن قلیاییتر به چه معناست؟
اسیدیته و قلیایی بودن ِخون ما با استفاده از مقیاسی از 0 تا 14 اندازه گیری می شود. اما مناسب ترین سطح کمابیش عددی است نزدیک به 7.4.
وقتی این سطح در خون بالا می رود، بدن ما بیشتر «اسیدی» میشود، و این نشانه یک هشدار عدم تعادل در بدن است. در این جا بدن می کوشد این عدم تعادل را برطرف کند، پس با جمعآوری مواد مغذی از اندامها برای جبران تفاوت واکنش نشان میدهد، و درست همین اینجاست که مشکلات سلامتی بروز می کنند.
چه چیزهایی بدن ما را اسیدی تر می کنند؟
استرس، آلودگی، رژیم غذایی ناسالم، دخانیات، سبک زندگی کم تحرک و برخی عوامل دیگر. اسیدیته عمدتاً از طریق سنجش بزاق و ادرار اندازه گیری می شود.
بدن اسیدی بدنی است که به طور مداوم مواد مغذی، ویتامین ها و مواد معدنی را از دست می دهد. و این واقعیت را می توان بلافاصله در شکنندگی ناخن ها، ریزش مو، خستگی مزمن و بی دلیل و به دنبال آن سردرهای مشکل ساز مشاهده کرد.
پزشکان وقتی می خواهند یک بدن اسیدی را توضیح دهند، آن را با بدنه ی اسیدی یک خودرو مقایسه می کنند. مثالی واضح که دقیقا نشان می دهد وقتی یک بدن در حالت اسیدی قرار دارد، چگونه کارکردش تحلیل می رود. وقتی بدنه خودروی شما زنگ زده باشد و در موتور اسید وجود داشته باشد، ماشین اصلا کار نمیکند. اما اگر ماشین "قلیایی" و به خوبی روغن کاری شده باشد، کاملاً درست کار می کند. و به اصطلاح راه می رود. همین اتفاق عینا در بدن ما می افتد.
هدف ما این است که همیشه بدن مان را در حالت قلیایی نگه داریم یعنی با سطحی از pH که خیلی از 7.4 فاصله نگیرد. آیا می خواهید بدانید چگونه ؟
نکاتی برای رسیدن به یک بدن قلیایی تر
ایده آل این است که همیشه تعادلی را بین غذاهای قلیایی و اسیدی حفظ کنیم. این تاکید عمدتاً به خاطر تأمین مواد مغذی و مورد نیاز بدن از هر دو گروه مواد غذایی است، به این معنی که بدن هم به مواد قلیایی و هم اسیدی برای رفع نیازهای اساسی اش وابسته است و این هر دو گروه غذایی اند که در کنار هم بدن را تأمین می کنند. با این وجود، متخصصان تغذیه همیشه توصیه می کنند که نسبت به غذاهای قلیایی، غذاهای اسیدی کمتری مصرف کنیم، و سعی کنیم بدن مان بیشتر قلیایی باشد تا اسیدی.
برای مراقبت بهتر از خود و حفظ بدن در یک حالت قلیایی تر نکات زیر را مورد توجه قرار دهید:
1- با غذاهای اسیدی خداحافظی کنید
اولین قدم برای حفظ یک ph متعادل و بدنی قلیایی رعایت یک رژیم غذایی مناسب است. بکوشید از مصرف غذاهایی که بیشتر اسیدی هستند در حد امکان و به ضرورت اجتناب کنید یا کم تر مصرف کنید.
لیست غذاها و مواد خوراکی را که باید متعادل مصرف کنید را در نظر داشته باشید:
محصولات لبنی، آب میوه های کنسرو شده، آرد سفید، قند،نمک،غذاهای سرخ شده،شیر کاکائو،قهوه، گوشت قرمز، نوشیدنی بدون الکل و الکلی
اکنون به غذاهایی که باید در رژیم غذایی خود بیشتر مصرف کنید نگاهی بیندازید:
لیمو ترش تازه. ممکن است عجیب به نظر برسد که این میوه در این لیست ظاهر شود، زیرا طعم اسیدی دارد. اما باید در نظر داشته باشید که این میوه ی دارویی برای قلیایی کردن بدن شما ایده آل است. هنگامی که به معده می رسد، فرآیندهای بسیار مهمی را به حرکت در می آورد که با اسیدیته مبارزه می کنند. به همین دلیل است که نوشیدن یک لیوان آب گرم با لیمو هر روز صبح با معده خالی توصیه می شود.
غذاهایی که غنی از پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سدیم و آهن هستند به قلیایی شدن بدن کمک می کنند و عناصر تشکیل دهنده ی غذاهای قلیایی هستند. بهتر است این غذاها در مواقعی که بدن اسیدی است مصرف شوند.
برای قلیایی کردن بدن می توانید از دمنوش های قلیایی، میوه های قلیایی کننده خون، صبحانه قلیایی، دانهها و آجیلهای قلیایی و سبزیجات قلیایی استفاده کنید که از مهم ترین خوراکی های قلیایی می توان به اسفناج، کلم پیچ، خیارها، کلم بروکلی، آووکادوها، نمک دریا، سرکه سیب، جلبک دریایی، عدس، دانه کدو تنبل و لیموترش سبز اشاره کرد.
برای کمک به تعادل سطح pH هفتاد تا هشتاد درصد رژیم غذایی شما باید غذاهای قلیایی باشد. این بدان معنی است که بشقاب شما باید پر از میوه ها و سبزیجات تازه مانند سبزیجات برگ دار و سالاد باشد. قسمت باقیمانده بشقاب شما باید پر از پروتئین و دانه های بدون چربی باشد. با این کار شما یک رژیم متعادل ایجاد می کند.
جالب است بدانید که در طب سنتی به توصیه ابوعلی سینا بر نوشیدن آب برای قلیایی کردن بدن تاکید شده است. ابن سینا بدین منظور بر نوشیدن آبی تاکید می کند که سرشار از املاح معدنی باشد.علاوه بر این، شما باید سه تا چهار لیتر آب بنوشید تا به کلیه ها کمک کند مواد زائد را فیلتر کرده و تعادل بدن را حفظ کند.
سیر، چای سبز، بادام خام، کدو حلوایی، گوجه فرنگی، پیاز، گزنه، قاصدک، و زنجبیل را جدی بگیرید.
2- از سبک زندگی بی تحرک جدا دوری کنید
برای از بین بردن سموم و تامین اکسیژن و مواد مغذیِ جریان خون هیچ راهی بهتر از انجام کمی ورزش در روز نیست. گاهی اوقات یافتن پیدا کردن زمانی برای پیاده روی یا شنا کردن سخت است، اما ارزشش را دارد. شما باید آن را به عنوان یک اولویت در زندگی خود ببینید. اگر سلامتی برای شما در الویت است، یقین بدانید که تضمین آن پیوندش با یک برنامه ی حرکتی، ورزشی مناسب است. حرکاتی ساده اما مداوم، مثل پیاده روی به ویژه در آفتاب، دویدن نرم و دیگر حرکات هوازی و غیرهوازی.
3- کنترل و مهار عواطف و به حداقل رساندن سطح استرس
سطح اسیدیته در بدن ما می تواند به طور چشمگیری افزایش یابد اگر دوره های طولانی استرس یا اضطراب را تجربه کنیم. منظور آن لحظاتی در زندگی است که در آن، به طور ناگهانی، کنترل مهم ترین چیزها را از دست می دهید. و سلامت ما نه تنها در پس زمینه محو می شود، بلکه شروع به آسیب دیدن می کند بدون اینکه اصلا متوجه آن شویم.
فشار ناشی از کار زیاد، فشارهای خانوادگی، مشکلات عاطفی که با عواطف منفی مانند خشم، کینه و نیز با استرس همراهند، همیشه به عدم تعادل شیمیایی و سطح بالاتر اسیدیته تبدیل می شوند. اما چه کنیم که در دام چنین مواردی اسیر نشویم؟
نفس بکشید، نفس های عمیق بکشید. همیشه به یاد داشته باشید که مهمترین چیز در زندگی شما سلامتی تان است. اگر خودتان را در اولویت قرار ندهید، برای دیگران یا خودتان هیچ فایده ای نخواهید داشت. و شادی بدون سلامتی دوامی ندارد. جادوی تفس عمیق را دست کم نگیرید.
یاد بگیرید که خودتان را کمی بیشتر دوست داشته باشید و هر روز مراقب خود باشید. ارزشش را دارد.
منبع: exploringyourmind